 | Na een reistijd van meer dan 24 uur zijn we woensdag ochtend vroeg om 02:30 lokale tijd weer thuis op de Gabber. Ian, de taxichauffeur, stond keurig met een bordje Gabber ons op te wachten op het vliegveld van Port of Spain. Via teletext had hij gezien dat onze vlucht uit Miami ruim een uur vertraging had en was dus ook wat later van huis gegaan om ons op te halen. De reis was lang en vermoeiend maar verliep voorspoedig en onderweg hebben we weer wat nieuwe ervaringen op gedaan. De overstap in de Verenigde Staten was voor een modern westers land een beschamende vertoning. De overstaptijd van 4,5 uur in Miami hebben we voornamenlijk doorgebracht in een wachtrij van circa 1000 man die door de immigratie heen moesten. Een beetje hilarisch voor onze situatie, want we wilden heel Amerika niet in maar gebruikten Miami slechts als overstap plaats. Graag had ik een foto geplaatst van deze wachtrij maar het was verboden te fotograveren in deze hal. Althans voor de bezoekers was dat verboden, immigratie nam van ons een foto en 10 vinger afdrukken, controleerde het paspoort en vulde behulpzaam de vraag op het formulier in die over ons verblijfadres ging in de Verenigde Staten. Een stempel met toestemming om tot 6 april te blijven en een vriendelijk uitgesproken "Welcome in the United States of America" beeindigde de procedure. De maaltijden aan boord van onze transatlantische vlucht met British Airways waren al afgestemd op ons goede voornemen. Eenmaal door de immigratie in Miami stortte we ons snel met een gezonde trek op wat fastfood. Gelukkig maar want op de 3,5 uur durende vlucht naar Trinidad werd door American Airlines alleen wat drinken geserveerd. |
.