046=261222=14:00UTC====Positie:41=22,54N==08=45,90W==Povoa=de=Vazim==ODO=1167Nm==



De straten van Povoa de Varzim zijn op veel plaatsen versiert met mozaik tegelwerk. Het lijken een soort van spijkerschrift symbolen die verspreid over de stad de stoepen en pleinen opfleuren. Op deze wijze blijft de historie achter deze symbolen zichtbaar voor de huidige generaties. Ieder symbool staat voor een familieclan en ze markeerden vroeger de bezittingen van de familie. Meestal waren dat boten, peddels, boeien of huizen maar ze werden ook gebruikt bij de handel en de boekhouding daarvan. Men denkt dat het van oorsprong uit de Vikingtijd komt, in Nederland kennen we vergelijkbare symbolen als huismerken die we soms verwerkt zien in dakornamenten.
Zoals vele havensteden kende Pavoa de Varzim al vroeg uitwisseling met andere zeevarende plaatsen. Hiermee ontstond een aparte etnische groep die zich in fysieke kenmerken en gedrag onderscheidde van de omgeving. Sinds de interacties tusen mensen over land belangrijker werden is dit onderscheid aan het vervagen. Maar Pavoa doet zijn best om een bijzondere gemeenschap te blijven die zijn historie levendig houdt. Straatnamen, beelden en mozaik tegelwerk geven daar blijk van.
Het moderne filmgenre, het docu-drama, vindt zijn oorsrong in de film "Ala ariba" die hier in de lokale vissersgemeenschap gemaakt is. "Ala ariba" is zoiets als "vooruit hoger op" wat verwijst naar het op het strand trekken van de visboten. De film uit 1942 is een combinatie van documentaire en gespeeld drama en gaat over de verboden liefde tussen Julha en Joao die uit verschillende familieclans komen. Op Youtube is nog een versie van de film in het Portugees te vinden. Op de kademuur vinden wij een mozaik met de titel "Ala Ariba".
De visvrouwen hadden traditioneel de leidende rol in de familie, omdat de vissende mannen lang van huis waren of erger, op zee het leven lieten. De onzekere terugkomst van hun mannen leidde ook tot het verhaal dat ze in wanhoop het beeld van Saint Joseph, de beschermheilge van de zeevaarders, stenigden onder het uitroepen van "wordt wakker en breng mijn man veilig thuis".



     


.