| Er valt genoeg te oogsten op de tuin, maar ook in het vrije veld hangen de wintervoorraden nu aan de bomen en struiken. Met een schaar en plastic tas trokken we er op uit om vlierbessen te oogsten. De lekkerste bessen hangen natuurlijk het hoogst en het verst van het pad. Dan moet je wel opletten want de ondergroei is doorgaands brandnetel. Met een flinke tas vol bessen en wat tintelige kuiten gingen we huiswaarts. Ernie spoelde de bessen schoon en plukte ze een voor een van de schermen. Dat was een langdurig werkje maar vergemakkelijkte wel het zeven van de gekookte bessen. We gebruikten "speciaal gelei suiker" van "van Gilsen", 500 gram op 1250 gram bessen. Voor de frissigheid gingen er wat takjes munt door tijdens het koken en natuurlijk een scheutje water tegen het aanbranden. Goed roeren in de pan, laten doorkoken tot de bessen kapot gaan. Takje munt verwijderen en nog even blenderen zodat alle besjes kapot zijn. Daarna alles zeven met een fijne gaas bolle zeef om de pitjes er uit te halen, roeren en duwen met een houten pollepel om zoveel mogelijk gelei door de zeef te krijgen. Tot slot nog even opkoken zodat de jam goed heet de schone jampotjes in gaat. De prut die in de zeef achterblijft bevat nog genoeg smaak om met water te verdunnen en weer op te koken om vlierbessen sap van te maken. De vruchten pulp een tweede keer door de zeef halen gaat gemakkelijker dan de eerste keer. |  |
.