| Vandaag zijn we met de minibus naar Agua do Torno gereden en van daar via de vallei bergafwaarts naar Riberia Brava gelopen. Een mooie wandeltocht over een oude geplaveide weg langs vele groene landbouw percelen. Ondanks dat het een warme dag was hadden wij tijdens de wandeling een verkoelende bries die door de vallei omhoog blies. Lager in de vallei staan er meer huizen langs de weg en worden erkleine paleisjes gebouwd, naar ons idee niet verdiend met het geld van de landbouw maar gefinancieerd door familie in Europa of Amerika. Hoger op de hellingen waren het schamele hutjes, de meeste wel met stromend water en electra. De landbouw is op terrassen tegen de hellingen aan, veel cassave, suikerriet, banaan, papaya en mango. Voor de boeren families is het hard werken op de stenige hellingen. In een dorpje halverwege passeren we een centrale wasplaats. Stromend water, wasbakken met een betonnen wasbord, aangelegd in 2010 met steun van Spanje en de lokale hoofdstad. De Spanjaarden deden ervaring op met het aanleggen van dit soort wasplaatsen en water reservoirs op de Canarische eilanden rond 1960 weten we nog van ons bezoek aan El Hierro. De busrit terug duurde bijna net zolang als onze wandeling, 2,5 uur. Een aantal passagiers kregen alle vrijheid om nog even uit te stappen om iets te regelen (15 minuten wachten), nog even omrijden om iets af te geven, nog een passagier erbij, etc... etc..., tja het is hier een eiland zonder stress. Terug in Tarrafal controleren we in een internet cafe onze email en zien gelukkig dat onze opgestuurde stukjes toch op het blog staan ondanks de foutmeldingen die we per email kregen. Vandaag hebben we weer 6 Kaapverdiaanse Nederlanders ontmoet. |  |
.