 | We komen maar niet los van Senegal. Gisteren aten we een "typisch hollands" bordje, aardappelen-groente-vlees. De groente waren sperziebonen volgens moeders recept; gekookt, afgieten, klontje boter en een snuif nootmuskaat erover. Waarom komen we dan niet los van Senegal ? de sperziebonen waren gekweekt in Senegal ! Nazoeken op internet bracht ons bij een publicatie van de Nederlands ambassade over de recente komst van een Nederlanderse teler naar Senegal (Sperziebonen uit de Sahel), hij heeft zijn bedrijf vlak bij Dakar. Kort na de oorlog begonnen als tussenhandelaar in groente en fruit is het bedrijf inmiddels een international op het gebied van groente productie. Door verspreid over verschillende landen en klimaat zones landerijen te hebben kan Van Oers United het gehele jaar door in Nederland allerlei groente leveren zonder afhankelijk te zijn van de Nederlandse seizoenen. De tijd in Nederland gebruiken we intensief met bezoekjes, etentjes, boodschappen, internet bestellingen, tandarts en huisarts visite. Wederom is het ouderlijk huis van Ernie meer een Bed & Breakfast voor ons. Niet echt rustgevend of een "leuk dat de kinderen thuis zijn". Hieronder een paar foto's van onze hollandse uitstapjes: haring happen met de bemanning van de Vida vagabunda (en Tucan truckers), kroketten eten, toerist in eigen land met een bezoekje aan stadhuis Middelburg en diploma zwemmen door het jongste neefje. |
.