| Na vele jaren stonden we vandaag weer op de vrijmarkt in Utrecht. We moeten toch binding blijven houden met de straatverkoop waar we de laatste maanden altijd ons eten en souveniertjes kochten. Maar nu zaten we aan de andere kant. Vele "kijken niet kopen" en afdingers kwamen langs. Net als in Gambia en Senegal waren hier de toubab's (buitenlanders) de beste klanten, marokkanen, polen en engelsen naast een handje vol wat oudere nederlandse dames bezorgde ons een leuke omzet. We kwamen pas na wat omzwervingen terecht op ons plekkie op de kruising Jacobijnenstraat en Predikherenkerkhof in hartje centrum van Utrecht. Al voor achten 's-morgens hadden we onze handelswaar uitgestald op de vrijmarkt in Bussum. Maar een "oranje commitee controleur" vroeg ons op een toon die ons deed denken aan de douane beambte in Dakar waar onze kinderen waren. Eh die hebben we niet, "raus bitte" op de volgende ronde krijg je een bekeuring ! Excuses ala "wir haben es werklich nicht gewusst" zouden niet bijdragen aan een vriendelijker toonzetting was onze verwachting, "het is al veertig jaar een kindermarkt!". Spontaan kregen we kinderen te leen aangeboden van omringende ouders, maar we pakten onze spulletjes en zette koers naar Utrecht. De vrijmarkt is altijd een hele drukte. Zittend op een klapstoeltje zie je heel wat volk voorbij trekken. En voor wie van mensen kijken houdt kunnen we het aanbevelen om met wat oud huishoudelijk waar te gaan zitten op de vrijmarkt in plaats van rond te lopen. Je ziet minstens zoveel mensen en het is een stuk minder vermoeiend. Een eindje verder in de straat was er een promotie uitvoering van een west Afrikaans djembe en dans groep. Voor wie niet van reizen houdt maar toch iets van onze belevenissen in het echt wil meemaken kijk eens op de site van Zaouli. Ook bij een groep studenten van de Utrechtse School voor de kunsten spatte het enthousiasme eraf, wat het wordt weet ik niet maar hun leuze "brave meisjes zijn stom" is prikkelend genoeg om ze succes te wensen. |   |
.