| Twee namen zijn ons weer helemaal duidelijk geworden vanmorgen, Ecofleet anti-fouling en zeepokken. Met moeite kwamen we vandaag weg uit Kourou. Gisteren lukte het niet omdat we te vroeg waren en nog altijd een flinke stroom tegen hadden, vandaag kwamen we met stroom mee maar moeizaam vooruit. Daarom liggen we nu weer bij de ankerstek van Ile de Salut. Erik heeft de schroef geinspecteerd en het onderwaterschip schoon gemaakt. Gelukkig was de schroef in orde, maar de aangroei was aanzienlijk. Duizenden kleine zeepokken hadden zich op de romp genesteld, Ecofleet doet zijn Eco naam eer aan. Na anderhalfuur hoekduiken en krabben zijn die pokke beestjes weer van de romp af. Met de duitse buurman zijn we nog naar Cayenne gereden, wij betaalden de benzine. Het was een trip van ruim een uur rijden over een goede asfalt weg. Aan de rand van Cayenne zijn talrijke grote winkels voor auto's, levensmiddelen, electronica etc.. in combinatie met de regen leek het net of we een Europese stad binnen kwamen. In Cayenne zelf wordt de middenstand geheel gedomineerd door chinezen met winkels vol "goedkopere" en kwalitatief matige spullen als kleding, huishoudelijke spullen en eten. Ook zijn er talrijke eettentjes met chinese maaltijden. Het was leuk om gezien te hebben, vooral ook de rit er naar toe. Het blijft nog wennen voor ons om te rijden door een groen landschap met stukjes oerwoud in de berm. Sinds de Canarische eilanden, 2 jaar geleden, was het landschap voornamenlijk dor en droog. In Kourou spotte Ernie een Ara (papegaai) in een van de mango bomen, een kleinere papegaai zat wat verderop. 's-Avonds zien we tientallen van de kleinere soort vanuit Kourou over de boot naar het noorden vliegen. Er is hier volop natuur, maar die zeepokken hoeven van ons niet. Morgen om een uur of twaalf gaan we ankerop richting Paramaribo, 182 Nm te gaan. |  |
.