079==300712==18:00UTC==Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau==

Vandaag zijn we met de minibus naar Agua do Torno gereden en van daar via de vallei bergafwaarts naar Riberia Brava gelopen. Een mooie wandeltocht over een oude geplaveide weg langs vele groene landbouw percelen. Ondanks dat het een warme dag was hadden wij tijdens de wandeling een verkoelende bries die door de vallei omhoog blies. Lager in de vallei staan er meer huizen langs de weg en worden erkleine paleisjes gebouwd, naar ons idee niet verdiend met het geld van de landbouw maar gefinancieerd door familie in Europa of Amerika. Hoger op de hellingen waren het schamele hutjes, de meeste wel met stromend water en electra.
De landbouw is op terrassen tegen de hellingen aan, veel cassave, suikerriet, banaan, papaya en mango. Voor de boeren families is het hard werken op de stenige hellingen. In een dorpje halverwege passeren we een centrale wasplaats. Stromend water, wasbakken met een betonnen wasbord, aangelegd in 2010 met steun van Spanje en de lokale hoofdstad. De Spanjaarden deden ervaring op met het aanleggen van dit soort wasplaatsen en water reservoirs op de Canarische eilanden rond 1960 weten we nog van ons bezoek aan El Hierro.
De busrit terug duurde bijna net zolang als onze wandeling, 2,5 uur. Een aantal passagiers kregen alle vrijheid om nog even uit te stappen om iets te regelen (15 minuten wachten), nog even omrijden om iets af te geven, nog een passagier erbij, etc... etc..., tja het is hier een eiland zonder stress.
Terug in Tarrafal controleren we in een internet cafe onze email en zien gelukkig dat onze opgestuurde stukjes toch op het blog staan ondanks de foutmeldingen die we per email kregen. Vandaag hebben we weer 6 Kaapverdiaanse Nederlanders ontmoet.
Wandelen op Sao Nicolau




.

078==280712==18:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarrafal=de=Sao=Nicolau=

Sao Nicolau, noord kust Een eerste dagje verkenning van het eiland Sao Nicoau doet ons verbazen. In Tarrafal, de havenplaats waar we op anker liggen, worden we aangesproken door een Kaapverdiaanse die eigenlijk in Delftshaven woont. Ze is op vakantie en controleert de bouw van haar woning. Welke uitstapjes moeten we zeker doen, vragen we haar. Vandaag is er in Ribeira Brava een marktje met muziek, eten en lokale producten, vertelt ze. Even later zitten we in een verzamelbusje onderweg naar de hoofdstad van het eiland. Als de volgende passagiers instappen begroeten we ze met "goede middag", verbaasd kijken ze op, het zijn ook Nederlandse Kaapverdianen met een tweede huisje alhier. Tijdens de busrit is er tijd en ruimte voor iedereen die mee wil, de tocht door een bergachtig landschap duurt heen 1,5 uur en terug met minder stops 45 minuten voor Escudo 500,- retour per persoon.
Onderweg zien we veel kleinschalige landbouw op redelijk groene hellingen, banaan, suikerriet, casave, papaya en wat mango bomen. Het landschap lijkt erg op wat we op de Canarische eilanden gezien hebben, maar hier wordt de terras landbouw op de hellingen nog goed onderhouden. In Ribeira Brava zet de chauffeur ons af bij het marktje. Het is een klein festival rondom iets met lokale landbouw. We zijn eigenlijk te vroeg want de muzikanten zijn er nog niet en er is maar weinig publiek. Als we tegen elkaar pratend in het dorp op zoek zijn naar een bus voor de terug weg worden we weer in vloeiend nederlands geholpen. Ditmaal een jongen van in de 20 jaar die "uit respect voor zijn vader, die door een ongeluk niet meer kan lopen" op dit eiland is komen wonen om zijn vader te helpen. Hij zelf is geboren en opgegroeid in Nederland en kent het eiland en de taal slechts gebrekkig vanuit vakantie bezoeken. Duidelijk minder blij en hoopvol over het leven hier spreekt hij over zijn situatie als "terug in de tijd naar 1600" en "het is een soort tijdcapsule waarin ik zit".




.

077==270712==18:00UTC=====Positie:=16=34,2N==024=21,6W==Tarafal=de=Sao=Nicolau==

Na een mooie zeiltocht van 25 uur, de hele tocht alleen op het fok gevaren omdat we te lui waren om het grootzeil erbij te zetten, liggen we nu voor anker bij Tarafal op het eiland Sao Nicolau. We zijn allebei nog moe van een nacht doorzeilen dus de kant op doen we de komende dagen wel. Het eiland is een stuk hoger dan verwacht en de toppen van de bergen hangen in de wolken maar er is geen bebossing van betekenis. Het water is kraakhelder, ons witte anker ligt goed zichtbaar op de zwarte vulkanische zandbodem in 8 meter diep water. We lagen eerst alleen maar een paar uur later kwam er nog een zeilboot binnenlopen.
SSB radio contact is alleen gelukt met sy-Lunde (nabij Lorient, Frankrijk), Jan (PA3BME, Driebergen) en natuurlijk met de radio club in Dordrecht. Met ons pactor-modem onderhouden we de positie rapporten op internet. Het signaal van de GPS wordt doorgegeven aan het modem en zo hebben we altijd de juiste positie. Voor pactor-modem gebruikers die de GPS niet rechtstreeks kunnen aansluiten op het modem is er een software matige oplossing. Het gratis programma Xport 1.52 geeft het GPS signaal door aan tot maar liefst 128 virtuele poorten. Het mooie aan dit stukje software is dat het de GPS zelfstandig vindt en daarna kan je je eigen virtuele poorten instellen waar het signaal naar toe moet. Voor bootjes vaarders of andere GPS liefhebbers, leuk als ze de GPS gelijktijdig willen gebruiken bij zeekaart software, AIS software en positie rapporten. Anders zouden ze een dure NMEA-splitter nodig hebben of 3 GPS-toestellen.
De havenkom van Tarafal bij Sao Nicolau


.

076==250712==18:00UTC=====Positie:=16=41,9N==022=58,1W==Baya=de=Mordeira==

Barbelen zoeken met hun voelsprieten de bodem af naar voedsel We genieten van de rust op de ankerplek in de baai van Mordeira. Palmeira was leuk maar in het weekend veranderd het doordeweeks slapende dorp in een openlucht disco met straat barbeques. Tot 24:00 is er traditionele muziek en dans maar aansluitend tot zonsopgang house en disco dreunen. Per en de Horizon hebben we achter gelaten maar we zien ze vast weer terug op een van de andere eilanden of in Mindelo.
Ons plan om naar Boa Vista, een eiland zuidelijker, te gaan hebben we verruild voor nog een luie dag achter anker met snorkelen. De gribfiles laten tropische buien zien die ontstaan voor de kust van west Afrika en vervolgens in noord westelijke richting de Atlantische oceaan oversteken. Enkele van deze buien zullen zich onderweg naar de overkant ontwikkelen tot tropische stormen of orkanen, het is tenslotte orkaan seizoen in de Carieb. Zolang ze ten zuiden van de Cape verde blijven hebben wij er geen last van. Maar in de maanden augustus-september kan het gebeuren dat zo'n bui de eilanden hier bezoekt en brengt dan harde wind en swell vanuit het zuiden met zich mee. Slechts in Mindelo is er beschutting tegen slecht weer vanuit het zuiden en daarom willen we daar bij tijds heen.
Hieronder een plaatje van zo'n bui in ontwikkeling voor de kust van West Africa. De grijze pijlen geven de windrichting en sterkte aan, hoe meer zijvlaggen hoe harder de wind. In het blauw de gebieden met regenval. Het is nog vroeg in het seizoen, maar nu al vertrekt er iedere 3-4 dagen een tropische bui naar de overkant. We bezoeken Boa Vista later dit jaar en gaan nu eerst naar Tarafal op het eiland Sao Nicolau 100 mijl ten westen van hier en dan door naar Mindelo op het eiland Sao Vicente.
Tropische bui ontwikkeld zich voor west Africa en zet koers naar de Carieb     Tropische bui ontwikkeld zich voor west Africa en zet koers naar de Carieb


.

075==200712==11:00UTC=====Positie:=16=45,3N==022=58,8W==Palmeira==

We liggen langer dan de bedoeling was in Palmeira. Ernie is er in geslaagd om na 1 dag aan de wal een , volgens Henk, Kaapverdiaans virus op te pikken. Dat begint met koorts en dan een aantal dagen knetterende hoofdpijn waarna dat overgaat in buikloop. Inmiddels is ze in fase 3 aanbeland. Henk is een 66 jarige nederlander die al 3 jaar op Sal woont. Hij hield toezicht op de verlenging van de havendam, een ORIO project. Momenteel zijn er plannen om een tweede dam evenwijdig ten westen van de eerste aan te leggen zodat er grotere schepen het eiland kunnen aandoen.
Erik ging deze week alleen op pad met de minibusjes naar St. Maria om Joshua te ontmoeten. Joshua was deelnemer op een cursus die Erik gaf over weerberichtontvangst en SSB. Hij vertrok in 2011 met zijn zeilboot, die nu in Brazilie ligt. Om de scheepskas te vullen is hij aan het werk op de Cape verde. Een vrolijk weerzien onder mooie omstandigheden, terrasje aan zonnig strand, en kletsen over hoe goed het leven kan zijn als je afwijkt van de gebaande paden. Joshua werkt als "Marketing Executive, Legal Advisor and Captain" een pracht combinatie van gebruik van opleiding, kennis en ervaring in de zon overgoten setting van de Cape verde.
St. Maria is het toeristen oord van Sal en overladen met pizza, hamburger en spaghetti tenten. Het is zoeken naar echt lokaal eten, maar Erik vindt een straatverkoopster waar sommige vissers hun eten halen. Uit een plastic emmer wordt een bordje vol geschept met rijst en bruine bonen. Uit een andere emmer komen drie stukken gebakken haai met een kruidige saus van uien. Voor Euro 2,- een goed gevulde maaltijd.
Op de steiger is het een komen en gaan van toeristen, duikers en verse vis. Kruiwagens vol kabeljauw achtige en tropische vissen. De tonijnen en zwaardvissen maken de meeste indruk. Wij kochten in Espargos een kilo zwaardvis file voor Euro 4,50. Blijft lastige vis om goed te bereiden. Om en om grillen en zorgen dat het binnen in nog wat rose blijft anders smaakt het snel te droog. Volgende keer nemen we tonijn.
Na de inbraakverhalen van onze deense buren is de kajuit ingang voorzien van een alarm. We hijsen elke dag de dinghy aan boord en leggen laptops en ander electronica 's nachts niet meer in zicht. Toen we hier in december waren was het strandje verlaten, nu wordt er veel gezwommen. In het weekend is het helemaal een drukte want dan gaan de geluidsinstallaties op volle sterkte. Het begint om circa 10 uur 's ochtends en dendert door tot 5 uur 's nachts. De maandagochtend is dan weer opvallend rustig. Erik werd die ochtend geholpen door iemand in de winkel die last had van zware hoofdpijn, ze had hem waarschijnlijk "flink geraakt" die nacht.
Dagelijks verse vis, o.a. tonijn in St. Maria


.

074==140712==18:00UTC=====Positie:=16=45,3N==022=58,8W==Palmeira==

Ingegraven Bruce anker, klik voor filmpje Dat reizen je nieuwe indrukken, ervaringen en zienswijzen geeft is bekend. Maar wij zijn verbaasd over ons zelf hoe we nu in tweede ontmoeting met Sal tegen de omgeving aan kijken. Ruim 6 maanden geleden schreven we over Espargos "Net als Palmeira lijkt deze plaats niet zo lang geleden gebombardeerd te zijn, overal puin en niet afgemaakte huizen." nu praten we over Palmeira en Espargos als toonbeelden van frisheid en opgeruimdheid. We zwemmen in de ankerbaai, waar het zicht maar net 3 meter is, en noemen het heerlijk helder water alsof we geen weet hebben van de waterkwaliteit in El Hiero (Canarische eilanden). Een half jaar Afrika heeft ons veranderd.
Na een waarschuwing van de Deense buren hebben we voor het eerst sinds maanden weer tralies voor het vluchtluik gedaan. Ze zijn inmiddels al twee keer beroofd op de Cape verde. Toen ze achter anker lagen te slapen in Tarafal (eiland Sao Nicolau) verdween er een Ipod uit de kajuit en hier in Palmeira is in de duisternis van de avond hun boot opengebroken en verdwenen hun laptops en foto camara terwijl ze zelf genoten van een barbeque aan de wal. Dus echt helemaal fris is het hier niet.
De romp van de Gabber wordt wel met de dag frisser omdat Ernie met een schuursponsje de alg aangroei van net boven de waterlijn verwijderd. Goede en nuttige lichaamsbeweging, watertrappelen en poetsen. Erik heeft een hoekduikje gemaakt naar het anker om te kijken of het goed ingegraven lag. Zie foto hiernaast van ingegraven anker, de inzet is een plaatje van het niet ingegraven anker. Alles staat weer op film dus beoordeel zelf maar, Poetsen en ingegraven anker filmpje.


.

073==110712==18:00UTC=====Positie:=16=45,3N==022=58,8W==Palmeira==

De tocht van Dakar naar Palmeira tikte 454Nm op het log bij terwijl het in een rechte lijn slechts 360Nm is. Onze verwachting was dat het voornamenlijk tegen een matige wind in motor zeilen zou worden. Gelukkig pakte het gunstiger uit, van de 118 uur dat de oversteek duurde stond slechts 8 uur de motor bij door gebrek aan wind of te lage accu spanning. Twee vissen hapten in de vislijn maar hielden niet, één was zo groot dat Erik de 3mm nylon lijn niet vast kon houden en dat leverde hem een brand/snij-wond op in zijn vinger.
Bij aankomst in Palmeira (Sal) was het een vrolijk weerzien van boten die we uit Dakar kenden. Niet voor iedereen was de overtocht goed verlopen. Per had een gebroken voorstag en een franse zeiler was zijn mast verloren. De weer situatie in de afgelopen weken was dan ook een stuk slechter dan tijdens onze overtocht. Een kleinere boot met 3 jonge Italianen had de oversteek in 7 dagen gedaan en dit was hun eerste echte zeiltocht ! Ze reisden over land naar Dakar in Senegal en kochten daar de boot die verlaten en verwaarloosd op anker lag bij de CVD. Een Deens stel herkenden we nog van ons eerste bezoek aan Sal in december vorig jaar en een duitse boot hadden we in Gambia al gezien. En ook de Horizon kwam na een voorspoedige overtocht aan. Klein wereldje dus van zeilers buiten het traditionele rondje Atlantic seizoen.
Van Dakar naar Sal op zeil


.

072==070712==13:00UTC=====Positie:=15=38.9N==020=59,3W==133Nm=West=of=Cape=Verde

Zeilende dinghy, rubberen dinghy en waterzak allemaal aan dek We zijn alweer 2 nachten onderweg richting Cape Verden. Welk eiland we van deze archipel aanlopen weten we nog niet, het wordt Sal (noordelijk) of Santiago (zuidelijk) omdat je in deze plaatsen kan inklaren. We hebben enorm genoten van de tijd in West Afrika. We varen weg op de verjaardag van Ernie en toasten de jaren weg met een glaasje champagne.
Tijdens het gedag zeggen bij onze vaste winkeltjes en eettentjes realiseerden we ons te meer hoe blij we mogen zijn dat onze wieg in Nederland stond. We bedankten iedereen voor de goede tijd en service en we kregen goede wensen voor de tocht en familie en of we weer terug komen ? Helaas is deze omgeving mooier als bezoeker met de optie om te vertrekken, terug naar beter of verder naar nieuwe plekken. Hoe zal het koffie huis er over een paar jaar uitzien ? Nog steeds 2 houtskool vuurtjes achter het muurtje, geen electra, geen stromend water en geen deuren. Wie zullen er dan zitten als vaste klanten voor ontbijt, koffie touba of lunch. Kan je er nog altijd op de pof terecht bij gebrek aan wisselgeld ?
Er is heel veel te verbeteren aan de leefomgeving in Senegal en Gambia, maar zal het er ooit van komen vraag je je dagelijks af. De ontwikkelingen gaan hier razend snel zonder dat de samenleving zich daarom heen kan organiseren of opbouwen. Iedereen loopt met een mobieltje, ja ook de ongeschoolde kinderen van de koffie tent, cigaretten koop je per stuk, TV's staan in de schamele hutjes, maar een toilet, stromend water, onderwijs etc.. zijn niet toegankelijk voor de massa. Dakar is een miljoenen stad, zonder verharde wegen in de buitenwijken, zonder goede vuilophaaldienst, zonder APK voor auto's, zonder WOZ, zonder rioolbelasting. Onze afgekeurde diesel auto's staan hier dagelijks in de file om iedereen in en uit de stad te vervoeren temidden van stoffige zwavelroetdampen. De baai van Dakar is een open riool waar je beter niet gaat zwemmen. Het zijn teveel indrukken en problemen om te beschrijven, laat staan eenvoudig op te lossen. We hebben 6 maanden in deze andere wereld geleefd vanuit onze comfortabele cocoon de Gabber.

Champagne voor Ernie haar verjaardag.    Lokale supermarkt tegenover de CVD, dagelijks brood en voorraden voor onderweg    Koffie tent, voor ontbijt en lunch


.

071==020712==13:00UTC=====Positie:=14=42,7N==017=25,7W==Dakar==

De voorbereidingen voor vertrek zijn in volle gang. Maar na 6 maanden meer op anker gelegen te hebben dan gezeild is het moeizaam loskomen. Vandaag hebben we gestoeid met de ligplaats van de nieuwe bijboot. De maatvoering was om op het voordek te passen, dat past ook, maar is met ankeren lastig omdat de bijboot dan over de ankerlier ligt. Even rechtop zetten zoals met de rubberen bijboot is er niet bij omdat de anti-slip van het dek dan als schuurpapier werkt op de zo mooi geschilderde nieuwe bijboot. Onder de giek op de kajuit leek een optie, maar dan kunnen we het kotter tuig en de bulletalie niet gebruiken. Dus toch maar weer terug naar het voordek en zien of we maandag een dun matrasje kunnen kopen om de verf te beschermen. Het zeiltje, gaffel, giek en de mast hangen in een zeilzak aan het plafond in de kajuit. De oude rubberen bijboot met aluminium bodem gaat op het dak van de kajuit. Dat hadden we ook tijdens onze eerste vaartocht naar Noorwegen.
Gisteren werden ook de nieuwe roeidollen opgeleverd. Bij aflevering zei de lasser, die gaan nooit kapot. Inderdaad 12 mm massief RVS staal keurig op maat gebogen en gelast is het stevigste onderdeel van de rubberen dinghy. Eén originele roeidol en roeiriem waren we verloren op de Gambia rivier. Morgen zijn ook de nieuwe deelbare roeiriemen klaar. Heerlijk om hier op de CVD allerlei goede vaklui te hebben. Met mijn gebrekkige Frans kan ik uitleggen wat en hoe ik het wil, vleugelmoeren maken we hier zelf van RVS plaat, een moer en wat las en slijpwerk.
Van Ton kregen we zijn nieuwe homepage adres door, zie sy-lunde.blogspot.com. Hij geniet van het Island of Wight en komt daarna ook naar het zuiden. Ook Daan en Birgit wachten op beter weer om naar het zuiden te komen. Stil zitten is ook zo wat dus die hebben de rugzak op gedaan en wandelen door Cornwall, zie sy-synergie.blogspot.com.
Vorige maand kregen we onze eerste betaling voor de Google reclames op onze website binnen. Ruim 7 jaar adverteren leverde slechts een halve maand havengeld op ! We denken dat dat beter kan, dus beste lezers klik gerust eens door op de advertenties onder dit blog of op de andere pagina's van onze homepage, wie weet vindt u daar iets waarvan u nog niet wist dat u het nodig had. En u steunt zonder kosten te maken onze reis.
Nieuwe roeidollen en vleugelmoeren, op maat gemaakt van RVS
Zeil, gaffel, giek en mast hangen in de kajuit


.